De sua aetate

De sua aetate szerző: Janus Pannonius

[1]

Sextus hic et decimus vitae mihi ducitur annus,
    Si nato verum tradidit ipsa parens,
Septimus accedet, cum flava cucurrerit aestas,
    Mitior et Phoebum devehet Erigone.
Iam mihi vox gravior, iam pubes ingvina circum
    Serpit, et in venerem mentula saepe tumet.
Ignea iam visa vibrantur corda puella,
    Iam mihi per somnum lintea saepe madent.
Eminus hinc igitur moneo, liberte, recedas,
    Quem puero comitem cura paterna dedit.
Cedat et hircoso trux cum tutore magister,
    Nec iuris quisquam me vetet esse mei.
Hac nucibus, teneris hac luce renuntio bullis,
    Hac decus Ausoniae sumo virile togae.